Bogom podobny ten by się wydawał,
Kto mógłby zasiąść obok ciebie blisko,
Garnąc cię wzrokiem i głosu słuchając
W oczarowaniu...

Lecz teraz leżysz na marach złożona,
W umarłych oczach nie uświadczę blasku,
Przez zimne usta już biały ptak twoje
Opuścił ciało...

Zagarnia ogień pazerny twe członki,
Wyrywa włosy, pożera oblicze-
Nie ma powrotu dla tych, którzy idą
Drogą do Nawii...

Lecz w mej pamięci wciąż jak żywa stoisz,
Ciągle cię widzę i słyszę jak dawniej,
Gdyż zachwyt budzisz, przesławna Arkono,
Trojo Północy...