Hymn do Dzeusa [23]

Dzeusa, z bóstw najlepszego i największego opiewam,
wszechmocnego, grzmiącego mocarza - on to z Themidą
przy nim blisko siedzącą prowadzi rozważne rozmowy.

Bądź łaskawy, Kronido, największy, najdostojniejszy!

Εἲς Ὕπατον Κρονίδην

Ζῆνα θεῶν τὸν ἄριστον ἀείσομαι ἠδὲ μέγιστον,
εὐρύοπα, κρείοντα, τελεσφόρον, ὅστε Θέμιστι
ἐγκλιδὸν ἑζομένῃ πυκινοὺς ὀάρους ὀαρίζει.

ἵληθ᾽, εὐρύοπα Κρονίδη, κύδιστε μέγιστε.

Hymn do Hery [12]

Herę o tronie złocistym opiewam, z Rhei zrodzoną,
nieśmiertelną królową, co świetną urodą jaśnieje,
siostrę Dzeusa rozgłośnie brzmiącego, a też małżonkę
sławną, którą szczęśliwi mieszkańcy wielkiego Olimpu

czczą i szanują, podobnie jak Dzeusa, co cieszy się gromem!

Εἲς Ἥραν

Ἥρην ἀείδω χρυσόθρονον, ἣν τέκε Ῥείη,
ἀθανάτων βασίλειαν, ὑπείροχον εἶδος ἔχουσαν,
Ζηνὸς ἐριγδούποιο κασιγνήτην ἄλοχόν τε,
κυδρήν, ἣν πάντες μάκαρες κατὰ μακρὸν Ὄλυμπον

ἁζόμενοι τίουσιν ὁμῶς Διὶ τερπικεραύνῳ.

przeł. W. Appel