Asklepeia (τὰ Ἀσκλεπίεια)

na cześć Asklepiosa

Święto obchodzone w miejscach, gdzie znajdowały się świątynie Asklepiosa a wśród nich zwłaszcza w Epidaurus, obchodzone co pięć lat, dziewięć dni po Igrzyskach Istmijskich.

^{Źródło: www}

Większe Dionizja (εν aστει Διονύσια)

na cześć Dionizjosa; Miejskie lub większe

Po Panatenajach było to największe święto Ateńczyków, miało podniosły charakter, i stało się źródłem tak wielkiego osiągnięcia literackiego i kulturalnego, jakim jest dramat i teatr. W początkach trwały Wielkie Dionizje pięć dni, od roku 488 - sześć.

W dniu pierwszym składano Dionizosowi uroczystą ofiarę z kozła (tragos), której towarzyszyły chóry śpiewające pieśni ku czci boga, tzw. dytyramby. Po złożeniu ofiary w uroczystej procesji przenoszono posąg boga ze świątyni, która znajdowała się na stokach Akropolu, do gaju herosa Akademosa, gdzie znowu chóralnymi śpiewami i ofiarami oddawano bogu cześć. Po zachodzie słońca w procesji odnoszono posąg do miasta i ustawiano go na orchestrze - taneczni przeznaczonej na uroczystości dni następnych. W programie dnia następnego były agony chórów młodzieżowych i męskich, a dni następne wypełniały przedstawienia teatralne: tragedii, dramatu satyrowego i komedii. W początkach wystawiano tylko tragedie, przez trzy dni, od 488 r. wprowadzono do agonów komedie, przeznaczając na nie trzeci dzień Dionizjów, a trzy dni ostatnie wypełniały agony tragiczne. W ostatnim dniu ogłaszano wyniki agonów i rozdawano nagrody, w początkach tylko poetom wyróżnionych dramatów, czasem także aktorom, najlepszym wykonawcom ról albo całemu zespołowi.

_{Źródło: L. Winniczuk, Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu.}

Pandia

święto na cześć Zeusa

Niewiele o nim wiadomo. Prawdopodobnie kiedyś było ogólnoattyckim świętem na cześć Zeusa (tak jak Panatenaje na cześć Ateny), po rozpadzie kongregacji jego ranga zmalała.

_{Źródło: Smith, Dictionary of Greek and Roman Antiquities}