Święta słowiańskie
Feanaro
Data | Święto |
21 marca | Jare Gody |
21 czerwca | Noc Kupały |
20 lipca | Święto Peruna |
23 września | Święto Plonów |
1 listopada | Dziady |
21 grudnia | Szczodre Gody |
Poganami są wszyscy, którzy potakują życiu, dla których Bóg jest wyrazem na wielkie Tak, potwierdzające wszystkie rzeczy. [Nietzsche]
Data | Święto |
21 marca | Jare Gody |
21 czerwca | Noc Kupały |
20 lipca | Święto Peruna |
23 września | Święto Plonów |
1 listopada | Dziady |
21 grudnia | Szczodre Gody |
О добрая Жива, ты благо рождаешь,
О Жива, от Мары ты нас защищаешь.
Ты мать наша, Жива, отец же наш – Род,
О Жива, храни наш славянский народ!
O dobra Żywa, dobro rodziłeś,
O Żywa, od Mary nas bronisz.
Ty jest matka nasza, Żywa, ojciec że nasz jest Rod,
O Żywa, strzeż nasz słowiański lud!
Высшей властью одаренный,
Световид многоименный,
Князь богов четырехликий,
Меткий лучник, о великий,
О возлюбленный Победы,
Одолей людские беды,
Уничтожь посланцев Мары,
Воспали средь них пожары!
Wyższą władzą utalentowany,
Świętowit nazywany wieloma imionami,
Książę bogów z czterema twarzami,
Celny łucznik, o sławny,
O kochanek Zwycięstwa,
Podołaj ludzkie biady,
Zniszcz wysłanników Mary,
Zapal wśród ich pożary!
Пярун, наш бацька! Ясны божа грому,
Даруй нам!.. Жрацы Хрыста нас ашукалі,
Мы бязьвінны! Мы табе малілісь, залатому,
Нас мячамі ксьцілі і ў вадзе купалі.
Каб мы не чапалі белых сьцен Царграда,
I каб коні нашы не тапталі вуліц Рыма,
Каб у гневе правым не скрышылі мы варага-гада, –
Нас зачаравалі зяньнямі прастолаў, ў золаце дзьвярыма.
Волю ў нас скавалі, розум атруцілі...
Сьвятой помсты ўцеху нам забаранілі...
Як краты, мы сьлеплі, мечы апусьцілі,
Для ўладык-чужынцаў мы рабамі былі...
Хвала Руевиту – врагов истребителю,
Сильных и смелых мужей предводителю!
Слава тебе, семиликий боец,
Многосчастливой Победы отец!
Смелость дарующий, в битву зовущий,
Злых супостатов без устали бьющий,
Горе врагу ниспошли бесконечное,
Нам же, славянам, – владычество вечное!
Дерзкий мыслью и делом,
Сильный духом и телом,
Ярых боев возбудитель,
Правды священной хранитель,
О многочтимый Перун громовержец,
Славы достойный святой стреловержец,
Даруй нам Победу в боях над врагами,
О восседающий над облаками!
Ты – не имеющий равных, воитель!
Ты – не имеющий равных, правитель!
Славы достоин во веки веков,
Славнейший из славных славянских богов!
Anonimowy wiersz irlandzki z XVI wieku, według niektórych badaczy będący parafrazą wcześniejszego wiersza z VIII/IX wieku. Tłumaczył Ernest Bryll
Święty Patryku, dość tego ględzenia
I wywijania świętym pastorałem
Twój kij by zgorzał w jednym oka mgnieniu
Gdyby tu wojska moje przy mnie stały
Gdyby tak mój ojciec Fion z twoim Bogiem
Wziął się za bary na wzgórzu zielonym
I Bóg na gardle postawił mu nogę
To powiedziałbym - Jestem zwyciężony
Zniknęły przed wiedzą uczoną dzieje, obrzędy i zwyczaje nasze w epoce wielobóstwa. Nie sprzyjała oświata Europy całemu czasowi, w którym Krzyż święty wznosić się począł wśród rozległej i podzielonej Sławiańszczyzny.
przyszli - i siekierami rąbać go zaczęli,
i rzucili na ziemię, plwając i złorzecząc,
i przywiązali do końskiego chwosta,
i w cwał puścili konia...
Dumny bóg milczał. Podskakując śmiesznie,
wlókł się i tarzał po ostrych kamieniach,
szargał oblicze swoje święte w błocie...
A tamci stali, mściwie i bezradnie,
z zaciśniętymi zbielałymi wargi,
stali w milczeniu, choć gniew w piersiach kipiał
jak war gorący...