Macierz wszechrzeczy, a także i bogów wszystkich, i ludzi,
Muzo, opiewaj mi, dźwięczna ty córko Dzeusa wielkiego!
Jej to jednako są miłe grzechotki, bębny i flety,
wilczy skowyt i pomruk przez lwy okrutne wydany,

góry echem dźwięczące i w lasach ukryte potoki.

Pieśnią cię zatem pozdrawiam, a z tobą i wszystkie boginie

Εἲς Μητέρα Θεῶν

μητέρα μοι πάντων τε θεῶν πάντων τ᾽ ἀνθρώπων
ὕμνει, Μοῦσα λίγεια, Διὸς θυγάτηρ μεγάλοιο,
ᾗ κροτάλων τυπάνων τ᾽ ἰαχὴ σύν τε βρόμος αὐλῶν
εὔαδεν ἠδὲ λύκων κλαγγὴ χαροπῶν τε λεόντων

οὔρεά τ᾽ ἠχήεντα καὶ ὑλήεντες ἔναυλοι.
καὶ σὺ μὲν οὕτω χαῖρε θεαί θ᾽ ἅμα πᾶσαι ἀοιδῇ.

przeł. W. Appel