Usłysz modlitwę, Ateno, i piec nasz ochraniaj prawicą;
daj, by się dobrze udały dzbanuszki, garnki i miski,
by wypaliły się pięknie i grosza przyniosły niemało...
Dalejże, Miazgo, Pękało, czuj duch, Niezgaszeńcze, niecnoto!
Hej, Garkotluku, Surowcze, coś tyle już biedy narobili
Burzcie ognisko i dom, do góry dnem przewracajcie
piec i wszystko, co w piecu, wśród krzyku i jęku garncarzy!

^{za Tadeusz Zieliński, Religia starożytnej Grecji, s. 30: „zachowana przypadkiem modlitwa garncarska do Pallady. Jako opiekunka tego rzemiosła z łatwością mogła ona również poskromić złośliwe diabełki, o których akcji niszczycielskiej mówi następująca po modlitwie klątwa.”}