Wzywam dziewicę Tebańską, wszechwładną królową,
Semele o pięknych kształtach, uroczych kędziorach i głębokim łonie,
Matkę noszącego tyrsy Dionizosa, dawcy radości,
Która rozpędziła wielkie zmartwienia ognistym blaskiem,
Rozsławiając zamysły nieśmiertelnego Zeusa Kronidy.
Pełniąca zaszczytną godność u szlachetnej Persefony,
Wśród ludzi śmiertelnych po trzyletnich okresach,
[Od] kiedy wtajemniczyli twojego Bakchosa. szlachetne dziecię,
W godne bogów uczty ofiarne i święte misteria.
Ciebie teraz, bogini, błagam, dziewico tebańska, królowo,
Wzywając dobrotliwą: bądź zawsze po stronie wyznawców.

_{Przełożył Jacek Dziubiński}

Σεμέλης

θυμίαμα στύρακα.

Κικλήσκω κούρην Καδμηίδα παμβασίλειαν,
ευειδή Σεμέλην, ερατοπλόκαμον, βαθύκολπον,
μητέρα θυρσοφόροιο Διωνύσου πολυγηθούς,
ή μεγάλας ωδίνας ελάσσατο πυρφόρωι αυγήι
αθανάτη τε<υ>χθείσα Διός βουλαίς Κρονίοιο
τιμάς τευξαμένη παρ' αγαυής Περσεφονείης
εν θνητοίσι βροτοίσιν ανά τριετηρίδας ώρας,
ηνίκα σού Βάκχου γονίμην ωδίνα τελώσιν
ευίερόν τε τράπεζαν ιδέ μυστήριά θ' αγνά.
νύν σέ, θεά, λίτομαι, κούρη Καδμηίς, άνασσα,
πρηύνοον καλέων αιεί μύσταισιν υπάρχειν.