List do Menoikeusa
Epikur
Epikur pozdrawia Menoikeusa,
Poganami są wszyscy, którzy potakują życiu, dla których Bóg jest wyrazem na wielkie Tak, potwierdzające wszystkie rzeczy. [Nietzsche]
Naprzódeś winien uczcić bogów, jak prawo nam to nakazuje. |
1. First worship the Immortal Gods, as they are established and ordained by the Law. |
ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ μὲν πρῶτα Δεοὺς, νόμῳ ὡς διάκεινται, |
Szanuj przysięgę, a także przesławnych czcij bohaterów. |
2. Reverence the Oath, and next the Heroes, full of goodness and light. |
Τίμα· καὶ σέβου ὅρκον. ἔπειθ᾽ Ἥρωας ἀγαυούς. |
(27) Na temat natury bogów w ogóle, a w szczególności rządcy wszystkiego, istnieje pierwotna i podstawowa idea i koncepcja wspólna całemu rodzajowi ludzkiemu, tak samo Grekom jak barbarzyńcom, konieczna i wrodzona każdej istocie rozumnej.
Zeusie, ojcze sam w sobie, czcigodny Demiurgu,
Królu wszystko rodzący, najjaśniejszy ze wszystkich,
Wszechwładny, samo bycie i jedno, zacność sama.
Ty, coś wszystko od wieczności był wytworzył,
Coś sam rzeczy wielkie, a przez nie i pozostałe
Sprawił, jak tylko to było możliwe i najlepsze:
Pojaw się, ocalaj, kieruj nami wszystkimi
Poprzez swe dzieci sławione, którymi rozporządzasz,
Tak, jak przez ciebie wyznaczony i los nam należny.
Muzo, opiewaj Hermesa, potomka Zeusa i Mai,
Władcę Kylleny a takoż Arkadii w trzody bogatej,
Bogów zręcznego posłańca, którego Maja powiła,
Nimfa o pięknym warkoczu, czcigodna, Zeusowa kochanka.
Ona od bogów szczęśliwych gromady trzymała się z dala,
W grocie mieszkając cienistej. Tam nocą głęboką Kronida
z nimfą o pięknym warkoczu miłosnych doświadczał uścisków,
- kiedy to słodko Hera zasnęła białoramienna
Ale gdy pora nastała, by Zeusa się zamysł wypełnił,
kiedy to miesiąc dziesiąty już stał wysoko na niebie,