Poganami są wszyscy, którzy potakują życiu, dla których Bóg jest wyrazem na wielkie Tak, potwierdzające wszystkie rzeczy. [Nietzsche]
Hellenizm
Droga herosa jako model rozwoju duchowego
Zoroastres
Pogaństwo, jak każda religia zakłada pewien model rozwoju duchowego. Jest to model pod wieloma względami różny i pod wieloma względami w odmiennym kierunku odmienny w stosunku do proponowanego wiernym przez chrześcijaństwo, stąd, jak sądzę, użyteczne będzie przeprowadzenie porównania tych dwóch modeli.
Chrześcijański model rozwoju duchowego
Bogowie jako archetypy cz.II
O mitach
Salustios
Fragment dzieła Salustiosa, który znajdował się na tej stronie, można znaleźć w ramach tłumaczenia całego tekstu na stronie: O Bogach i świecie I-VII
XII. Pojmanie Cerbera
Oribasios
W kolejnej pracy, najtrudniejszej, Herakles musiał zstąpić do Tartaru i przyprowadzić stamtąd psa Hadesa, Cerbera, trójgłową bestię. Cerber był synem Tyfona, przez wielu uważanego za najstraszliwszą istotę greckiej mitologii. Był zatem bratem Hydry, lwa nemejskiego i sfinksa. Matką Cerbera była Echidna, zwana matką wszystkich potworów. W przeciwieństwie jednak do zmagań z pozostałymi bestiami, Heraklesowi nie wolno zabić Cerbera, ma go doprowadzić żywego, a zatem wcześniej ujarzmić.
XI. Jabłka Hesperyd
Oribasios
X. Trzoda Geriona
Oribasios
Herakles dostał z kolei polecenie przyprowadzenia słynnej trzody Geriona, niezwykłej istoty o trzech głowach i tułowiach oraz sześciu ramionach, uzbrojonej w miecz i włócznię, odzianej w zbroję i hełm. Jego imię oznacza „Krzykacza”. Trzody Geriona strzegł pastuch, Eurytion, syn Aresa mając do pomocy dwugłowego psa owczarka. Trzody te pasły się na dalekim Zachodzie, za „słupami Heraklesa”, które właśnie wówczas heros miał ustawić. Zachodzące Słońce zabarwiło woły na purpurowo, podobnie jak całą wyspę, na której się pasły.
IX. Pas Hippolity
Oribasios
VIII. Klacze Diomedesa
Oribasios
VII. Byk kreteński
Oribasios
Strony
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- następna ›
- ostatnia »