Fragment rozdziału Kłopoty z religią Greków z ksiązki O starożytności polemicznie Ewy Wipszyckiej, ss.30-37

Wykład religii greckiej w podręcznikach i kompendiach dostępnych polskiemu czytelnikowi jest podporządkowany dwóm tezom: po pierwsze, bogowie greccy byli niesłychanie ludzcy, zachowywali się i odczuwali jak śmiertelnicy; po drugie, bogowie greccy byli upersonifikowanymi siłami przyrody, gdyż człowiek zanim stworzył naukę, deifikując naturę nadawał jej sens. Obie tezy są niesłuszne, choć nie pozbawione podstaw. Przyjrzyjmy się im bliżej.

Karanie potomków Adama przez setki pokoleń straszliwymi karami za małe wykroczenie, którego oni nie popełnili; potępienie wszystkich ludzi, którzy nie skorzystali z domniemanego sposobu otrzymania przebaczenia, o którym większość ludzi nigdy nie słyszała, a zgodnie z którym pojednanie dokonuje się poprzez ofiarę z doskonale niewinnego syna [konieczną] by zaspokoić przypuszczalną potrzebę przebłagalnej ofiary; są to sposoby działania, które przypisane ludzkiemu władcy, mogłyby wywołać odrazę, a przypisanie jej Ostatecznej Przyczynie rzeczy, nawet teraz odczuwane jako nastręczające mnóstwa tr